De laatste update

23 december 2021 - Mildam, Nederland

Aangezien het de laatste maand hier in Zweden is voor mij is het wat hectisch geweest. Dat, met onder andere vergeetachtigheid hebben ertoe geleid dat deze update er nu pas aankomt. Beter laat dan nooit, zullen we maar zeggen.

Zaterdag 12 juni: Vandaag kwamen mijn ouders op bezoek! Het was al een tijdje gepland, maar toch was het spannend. Eindelijk konden zij mijn gastfamilie(‘s) ontmoeten en een helder beeld krijgen bij alle verhalen die ik ze verteld heb. We hadden afgesproken om te gaan eten bij de familie Österberg in de avond. Mijn eerste gastgezin kwam ook langs, zo konden zij direct ook mijn ouders ontmoeten. Om 17:05 kwamen mijn ouders aan, de hele familie Österberg stond al een tijdje voor het raam te kijken, bij elke auto was het de vraag: ‘zijn dat ze?’ Het voelde goed om ze weer te zien, Ik had ze stiekem toch best wel gemist. Toen ze binnenkwamen gaf ik ze gelijk een knuffel, waarna ook de rest van de mensen een knuffel van hen kreeg. Alles voelde direct goed. Af en toe was het best verwarrend, Nico sprak immers Nederlands, een vriend van hem, Ruben kon dat ook, om zeker te worden dat iedereen je begrijpt moet je in het Engels praten, maar ik zat vooral nog met mijn hoofd in het Zweeds. Ruben kreeg net na het binnenkomen een meltdown toen wij in het Nederlands hallo tegen hem zeiden en hij dacht dat hij Engels moest praten. Hij wist niet wat hij er mee moest, na een paar seconden kreeg hij het toch door. Zo gaat dat als je gefocust bent op een taal en je opeens moet wisselen, dat kan toch best lastig zijn. Na de binnenkomst begaven we ons naar de veranda aan de achterzijde van het huis. Hier was de grote tafel gedekt en zouden we later gaan eten. Buiten op de veranda kreeg ik een prachtig vervroegd verjaardagscadeau van Malin en Nico: een Zweedse tafelvlag met messing standaard. Mijn ouders hadden ook wat dingen die ik miste meegenomen, zoals een mooi bruin volkorenbrood, vlokken en stroopwafels. Na een boel gepraat (er was natuurlijk veel te bespreken) zaten we neer en aten we kip van de BBQ, aardappels uit de oven, asperges met spek, salade, knoflookbrood en nog veel meer. Het was echt een feestmaal! Uiteraard had ik veel te veel gegeten, maar als het eten zo lekker is, is dat wel oké vind ik. In de avond ging iedereen weer naar huis. Mijn ouders hadden een “Nederlands pakket” samengesteld voor de familie Österberg om ze te bedanken voor hun gastvrijheid van het afgelopen half jaar, dus die gaven ze aan het einde van de dag voordat ze naar hun slaapplaats zouden vertrekken. Ik kan hierbij alvast zeggen dat ze alles wat in het pakket zaten erg lekker vonden!

Zondag 13 Juni: Mijn verjaardag! In de ochtend vierden Tindra en ik dat met een lekker ontbijtje, in mijn geval een biertje erbij 😉 En rond 12 uur werden we opgehaald door mijn ouders, die reden met ons naar Björsbo waar we het student wordende van Rebecka en mijn verjaardag vierden. De familie Österberg was ook aanwezig. Een mooie lange tafel was gedekt in de tuin van het typisch Zweedse huisje van de familie Andersson. Een heerlijke salade met pasta, kip, olijven, sla en fetakaas stond op tafel en het weer was werkelijk fantastisch. Vlak voor het eten ontving ik een boel cadeaus van beide families! Onder andere een paar mooie T-shirts met uiteraard het thema zweden, een mooie hoodie en een boel typisch Zweedse producten en eten. Van Tindra kreeg ik een prachtig mes van morakniv, Zweeds staal, dus goed spul! Hierna was het tijd om een momentje te nemen voor Rebecka, zij is immers student geworden! Dat is hier in Zweden een groot ding, als je geslaagd bent van het gymnasium wordt dat groot gevierd. Hierna namen we plaats aan de tafel en genoten van een heerlijke maaltijd. Na het eten werkte ik mij door de tas met Nederlandse cadeaus die door pappa en mamma waren meegebracht, nogmaals bedankt iedereen voor de prachtige cadeaus! Het bekende verjaardagsritueel (allen uit mijn familie weten waar ik het over heb) met het ronddansen om de stoel werd ook geintroduceerd aan de zweedse families. Het moet de grootste groep mensen geweest zijn die om mij ronddansten op mijn verjaardag tot nu toe. Toen het ritueel was afgerond was het tijd om kubb te spelen. Familie tegen familie en alles door elkaar. Na koffie en fika rond 17:00 gingen Tindra en ik mee met mijn ouders naar hun airbnb in Sundbo om daar te eten en naar het Nederlandse voetbal te kijken. Rond 22:00 werden we teruggebracht naar Fagersta.

Maandag 14 juni: Vandaag ging ik aan het einde van de morgen op pad, pappa en mamma haalden mij op bij de Anderssons. Vanaf daar reden we door naar Högbyn om te genieten van het uitzicht en een wandeling te nemen in de omgeving. Nadat we de heuvel opgelopen waren en bij het uitzichtpunt aankwamen zaten we op een bank boven op de heuvel en genoten we van het uitzicht. Aangezien ik dacht dat ik wel wist hoe het zat met de paden in de bossen rondom Högbyn namen we een wandelingetje om daarna weer terug te komen bij de parkeerplaats. Het werd al gauw duidelijk dat ik niet wist hoe het zat, de google maps werd er dan ook al gauw bijgepakt. ‘Als we dit pad gewoon blijven volgen komen we er vanzelf’ was een domme uitspraak aangezien we meerdere keren teruggelopen zijn om op een ander pad te komen. Een uur later kwamen we dan toch aan bij de parkeerplaats en viel het dan ook wel weer mee. Na dit kleine avontuurtje namen we de auto naar het werk van Tindra, het was haar eerste werkdag bij een oude hoeve die nu fungeert als een cafe. Hier aten we samen met de familie Österberg fika, om een kijkje te nemen bij haar nieuwe baantje. In de avond ging ik samen met pappa en mamma naar Malin en Nico om daar “May I” te spelen en plankstek (biefstuk uit de oven gegaard op een houten plank om de aroma’s van het hout te krijgen) te eten. Uiteraard was dit ook een goed moment voor mijn ouders om mijn originele gastgezin beter te leren kennen!

Dinsdag 15 juni: Omdat Tindra vandaag ook aan het werk was, heb ik in de ochtend uitgeslapen om daarna met pappa en mamma op pad te gaan naar de oude staalmijn in Nordberg. Hier kwamen we vooral voor de mijntunnel die volstaat met mooi blauw water. Ik heb het hier in een eerdere blog ook over gehad, als je er op het juiste moment bent schijnt de zon naar binnen en licht de mijn op met mooie blauwe schitteringen. We zijn er in het begin langsgelopen en gelukkig was er een beetje zon die naar binnen scheen, maar niet zo veel als je eigenlijk zou willen. We liepen een rondje voorbij de andere mijnen en kwamen later weer terug, nu scheen de zon er nog minder in, naja, helaas. Tindra belde dat ze eerder klaar was met werken, en dus gingen we iets eerder op weg richting Mora! Dat was wel fijn, want het was toch best een eindje rijden. Rond 7 uur kwamen we aan in Mora en checkte we in bij het hotel. Na een halfuurtje rustig aan doen op de kamer liepen we Mora in. We gingen bij een restaurantje eten, het was superlekker! Na het eten hebben we in de stad een rondje gelopen. We keken rond bij het water, maar ook bij de finish van de vasaloppet. De beroemde langlauftocht die 90 km is! Deze is ooit ontstaan toen een Zweedse koning met langlauf ski’s gedwongen werd te vluchten van een Deense groep soldaten. Na onze avondwandeling kwamen we weer terug bij het hotel en chillde we nog even op de kamer voordat we gingen slapen.

Woensdag 16 juni: Vanochtend aten we een heerlijk ontbijtje in het hotel. Na het ontbijt gingen we weer op pad. Vandaag reden we naar Nusnäs om bij de dalahäst fabriek te gaan kijken. Zoals je misschien nog weet ben ik hier eerder geweest. Ik vond dit toch wel echt een prachtig en typisch Zweeds ding en heb daarom ook aan mijn ouders uitgelegd dat dit een plek is waar je geweest moet zijn. Hier hebben we de ochtend doorgebracht en rondgekeken in beide fabrieken. Rond 13 uur aten we lunch aan een picknicktafel vlakbij. Toen we in Nusnäs klaar waren en een paar souvenirs hadden gekocht reden we naar Rättvik. Hier kochten we een ijsje en daarna liepen we naar de pier. Toen het zonnetje lekker scheen en we halverwege de pier waren liepen Tindra en ik terug naar de auto om onze zwemkleding te halen. Het water mocht dan wel koud zijn, maar we wilden er toch graag in! Nadat we een lekkere dip in het koude water genomen hadden kleedden we ons weer aan en reden we terug richting Fagersta. In Falun parkeerde we de auto en gingen we eten bij het italiaans restaurant “BASTA!” Het eten hier was superlekker, en de sfeer was ook heel leuk. Na het eten zijn we terug naar de auto ngegaan en reden we naar Fagersta, waar deze mooie dag weer aan zijn einde kwam.

Donderdag 17 juni: Vandaag ben ik met mijn ouders door het bos gelopen richting “Stora Ötjärnen” dat is een meer in het bos tussen Fagersta en Norberg waar Tindra en ik graag komen. Hier namen we een dip in het water en lagen we een uurtje te zonnen. We hadden ook wat boterhammen meegenomen en zaten in het zonnetje aan het meer te genieten. Nadat onze kleding weer was opgedroogd ging ik weer naar de Anderssons om me op te frissen. In de avond aten we fika met de familie Andersson, en Tindra was er ook! Na gezellig koffie te hebben gedronken en een gebakje te hebben gegeten zei ik mijn ouders vaarwel, wat was het toch leuk dat ze een weekje waren langsgekomenn! Aangezien zij nog 6 dagen een wandeling gingen doen in Högakusten moesten zij weer terug naar hun Airbnb om de boel in te pakken voor de volgende dag. En daarmee kwam het weekje met mijn ouders in zweden aan zijn einde.

Zaterdag 19 juni: vandaag gingen we op een cruise!! In de ochtend reden we met Veronica naar Avesta. We stapten uit bij de bushalte. Hier wachtten we een halfuurtje op de bus van de viking line. Toen de bus eenmaal bij ons langskwam stapten we in en reden we richting stockholm. Na een rit van bijna 4 uur kwamen we rond 15:00 aan in de haven van stockholm. Hier mosteen we nog wel een uur of drie wachten voordat onze boot ging, want er rijdt maar een bus en die gaat ook voor de boot die voor die van ons vertrok. Rond half 7 gingen we aan boord van de boot en gingen we naar onze hutten.  Ik zat in een hut met David, Lennart en Rebecka. Tindra, Jocke, William en Emilia zaten in de hut naast die van ons. Toen het bijna acht uur was gingen we naar het buffet toe. Hier hebben we allemaal enorm veel gegeten, meer dan we eigenlijk op konden, maar er was gewoon zo veel. Het was ook nog eens allemaal heel erg lekker. Nadat we ons helemaal volgegeten hadden liepen we rond over de boot om de boel wat beter te verkennen. We speelden op wat apparaten in een speelhal en gingen daarna een verdieping omhoog. Hier zat namelijk een bar en een lounge gebied. We gingen hier wat te drinken halen en Skull-king spelen (een kaartspel). Ook was er verderop live- muziek, en daar konden we mooi naar meeluisteren. Hierna liepen we nog wat rond op de boot en gingen we richting de hutten. Ik chillde nog even met Tindra bij haar in de hut, we luisterden naar wat muziek en daarna ging ik ook naar mijn hut om te slapen.

Zondag 20 juni: Vandaag om 7:00 zouden we aanmeren in Finland. We gingen niet van de boot af, want dan zouden we allerlei gedoe krijgen met de coronaregels. Ik werd om 8:00 wakker en besloot om rond half negen toch ook maar even naar het dek te lopen. We voeren net weer weg vanuit Finland, maar ik heb in ieder geval Fins land kunnen zien! :-) De zon was al opgekomen en het was al meteen een mooie zonnige dag. Hierna gingen we naar het ontbijt buffet, van wafels en verse broodjes tot yoghurt en vers fruit, alles wat je je maar kunt wensen voor een ontbijt was er. Na ongeveer 4 borden aan ontbijt naar binnen geschoven te hebben gingen we een paar verdiepingen omhoog om glow-in-the-dark minigolf te spelen! Hier was alles met blacklights verlicht, het was leuk om te zien hoe witte schoenen en witte T-shirts fel oplichtte in de donkere ruimte. Ik weet niet precies meer wie er gewonnen heeft, maar ik weet wel dat ik een van de laatsten was :) We aten lunch, dit was geen buffet, maar vanaf een menu. Iedereen koos een grote hamburger! Aangezien dit kolossale burgers waren vulden ze ook wel goed.  Hierna hebben we vooral veel rondgelopen over de boot, spelletjes gespeeld en zijn we in de hutten wezen chillen. Tegen het eind van de middag was het ook wel weer tijd om de spullen in te pakken en ons klaar te maken om aan te meren in Stockholm. Eenmaal aangekomen in Stockholm gingen we van de boot af, en werden we een stukje verderop opgepikt door Jocke’s broer, Johan. Op de terugweg naar huis reden we langs Västerås en hier stopten we om wat te eten bij de “MAX”. nadat we wat gegeten hadden reden we naar huis.

Vrijdag 25 Juni: Vandaag werden Rebecka en ik rond 12:00 ’s ochtends opgehaald door Björn, vandaag was het midsommar! Het was geen midsommar zoals normaal vanwege de coronamaatregelen. Hierdoor konden de festiviteiten niet echt doorgaan. Ik hoop dat ik die een andere keer nog kan bijwonen. Wat echter wel kon, was een heus midsommar-buffet! Daarom reden we naar Björsbo om buiten aan een lange, mooi gedekte tafel te gaan lunchen. Wat heb ik toen veel gegeten zeg! Het was een heus feestmaal, en de hele familie Andersson was erbij. Het was echt heel erg gezellig! Na een gezellige lunch met veel gelach en leuke gesprekken was het rond 16 uur toch echt tijd om de boel op te ruimen. We dronken nog wat koffie en aten heerlijke handgemaakte taart van Malin (de zus van Lennart heet ook Malin, dit is dus een andere Malin dan waar ik eerder over heb geschreven). Na deze fika werden de laatste dingetjes nog opgeruimd en reed ik samen met Björn, Lennart´s moeder en Malin terug naar fagersta. Hierna ging ik naar Tindra en logeerde ik bij haar thuis.

Zaterdag 26 juni: vandaag was het jeugdkamp dat georganiseerd werd door de plaatselijke kerk. Je hoefde geen lid van de kerk te zijn of gelovig te zijn om mee te mogen doen gelukkig! Rond 10:00 kwamen we met zijn allen bij de plek van het kamp. Dit was een mooie grote tuin, gelegen aan het water met een groot centraal gebouw en wat blokhutjes om in te slapen. Na een lekkere pastasalade als lunch gingen we zwemmen en met een opblaasbare band achter een speedboat het water op. Hierna speelden we voetbal en deed iedereen een beetje zijn eigen ding. Rond 18:00 aten we avondeten, hierna hadden we een uurtje voor ons zelf en toen begonnen we met “capture the flag”. Het gehele terrein werd in tweeën gedeeld met een touw. Deze lag op de grond, en zodra je over het touw stapte kon je getikt worden door de tegenpartij. Als je getikt werd werd je in een cirkel van een ander touw gezet en was je een gevangene, je kon dan alleen bevrijd worden door iemand van je team die de cirkel in sprong zonder zelf getikt te worden. We speelden twee rondes, na de eerste ronde had het team waar ik in zat gewonnen, na de tweede was iedereen doodop en werd het gelijkspel.in de avond was het wat meer ieder voor zich en speelden we boonanza (een kaartspel voor max 5 pers) bij ons in de blokhut. Later op de avond aten we nog hamburgers en marshmallows die we hadden gegrild op een kampvuur.

Zondag 27 juni: Vandaag aten we ontbijt, ruimden we op in de blokhutten en pakte we onze spullen weer in. We  aten ontbijt in de ochtend en daarna werd er ongeveer een anderhalf uur gesprek over jezus en god gehouden. Dit werd vooral gedaan door iemand die speciaal was gekomen om daar over uit te leggen en een lezing te geven. Hierna kon iedereen nog wat voor zichzelf doen en namen we een groepsfoto. Toen was het tijd om naar huis te gaan en kwamen de eerste ouders alweer aangereden om ons op te halen.

Vrijdag 16 juli: De laatste echte dag, morgen vlieg ik terug naar Nederland en zit het avontuur er voorlopig op. Mijn tassen pakte ik alvast in en we zouden vandaag naar morsjön gaan. Daar hebben Tindra en ik elkaar voor het eerst ontmoet, precies een jaar geleden! Vandaag aten we taco’s en keken we een film in de avond met de hele familie. Er was veel lekkers bij, een soort van afscheidsfeestje zeg maar. De familie Andersson was een week of 2 geleden al naar het noorden van zweden vertrokken om daar hun zomervakantie door te brengen met familie die daar woont. Hun had ik al gedag gezegd. Toen we klaar waren met de film gingen Tindra en ik naar onze kamer om nog een laatste keer samen in slaap te vallen.

Zaterdag 17 juni:  Vandaag zou ik in de middag terug vliegen naar Nederland. We stonden rond 8 uur op en pakten mijn tas verder in. Hierna gingen we ontbijt eten en keken Tindra en ik nog naar een aflevering van “how I met your mother’’.  De ochtend bestond vooral uit heel veel knuffelen met elkaar, en het besef dat er minder dan een paar uur over waren om met elkaar te zijn begon steeds meer door te dringen. We wisten al dat dit afscheid niet makkelijk zou gaan worden. Ik weet niet eens meer wat we aten als lunch, maar ik geloof dat het taco’s waren. Tindra en ik hadden allebei een brief naar elkaar geschreven die we konden lezen als we thuis waren. We gaven elkaar de brieven en borgden ze goed op. De vorige avond had ik tijdens het eten nog een mooi cadeau gekregen van de hele familie, een groepsfoto van ons allemaal bij elkaar, ingelijst en wel. Die komt mooi boven mijn bureau te staan als ik weer in nederland ben. Rond 14:00 was het tijd om de auto naar Arlanda airport te nemen. Anna en Jocke reden met mij en Tindra naar Arlanda, de rest van de familie had ik allemaal al een goede knuffel gegeven voordat we weg reden. Wat heb ik een leuke tijd gehad met deze familie, maar natuurlijk ook met de Anderssons en bij Nico en Malin. Deze mensen vergeet ik nooit meer, en gelukkig maar. Zweden is voor mij een heel bijzonder land, maar als ik niet al deze mensen had ontmoet, dan was mijn ervaring waarschijnlijk een stuk minder mooi geweest.

Op weg naar Arlanda hadden we het over alle avonturen en leuke dingen die we met zijn allen hebben gedaan, hoe ik het had gevonden, wat mijn plannen waren wanneer ik terug in Nederland zou zijn. Voor we het wisten waren we bij de luchthaven en haalden we de koffers uit de auto. Met de mondkapjes op liepen we naar binnen en checkte ik in. Na een lange knuffel gegeven te hebben aan Anna, Jocke en tot slot Tindra scande ik mijn boardingpas en liep ik door het poortje, met tranen in mijn ogen keek ik nog een keer naar ze. Wat zou ik ze toch gaan missen. Snel ging ik door de security heen en al snel was ik bij de gate. De vlucht ging goed en er was nauwelijks turbulentie. Op schiphol haalde ik mijn ruimbagage van de band, ik was een van de eersten! Daarna liep ik naar de ontvangsthal en werd ik opgewacht door Nore, pappa en mamma. Hun had ik ook wel heel erg gemist zeg! Ook wel weer fijn om thuis te zijn.

Het avontuur van mijn uitwisseling in Zweden is nu verteld, maar het zal voor mij nooit helemaal over zijn. Zweden zal altijd een speciale plek voor mij blijven.

Einde

Foto’s